Christabel Pankhurst was een suffragette, een strijdster voor het vrouwenkiesrecht uit het begin van de 20e eeuw. In Engeland is de strijd voor het vrouwenkiesrecht militant geweest. Suffragettes staken brievenbussen in brand, gooiden ramen in, en wierpen soms zelfs bommen. Christabel Pankhurst heeft verschillende malen in de gevangenis gezeten voor haar acties. Een suffragette die zich voor het paard van de koning wierp tijdens een paardenrace, kwam daarbij om.
Volgende week ga ik een verhaal houden op een studiemiddag over een boek van Kune Biezeveld, hoogleraar vrouwenstudies theologie: “Als scherven spreken. Over God in het leven van alledag”. Kune Biezeveld is niet lang geleden gestorven, en heeft nog toen ze ziek was, hard aan het boek gewerkt om het zover mogelijk af te krijgen. Gisteren en vandaag heb ik aan het verhaal gewerkt.
Toen ik het boek van Kune Biezeveld voor het eerst las, was ik in alle staten. Ze poneert bijna niets in haar boek, maar stelt steeds vragen. Die vragen suggereren wel een stellingname, maar stellen niets. Ik werd er dol van. Wat vind je nou eigenlijk, dacht ik steeds. Toch ben haar boek gaan waarderen.
De wijze waarop Kune Biezeveld te werk gaat is ook een manier van strijd voeren. Wat zij te vertellen heeft haalt de denkschema’s van systematische theologen onderuit. Dit is bedreigend. Als die weggehaald worden is het alsof de bodem onder je voeten wordt weggehaald. Biezeveld beseft dat ze voorzichtig moet opereren wil ze gehoord worden.
Wanneer Christabel Pankhurst en de andere suffragettes op de voorzichtige manier van Kune Biezeveld hadden gestreden, dan was het vrouwenkiesrecht er niet gekomen. En wanneer Kune Biezeveld op dezelfde radicale, militante manier had gestreden als suffragettes, dan werd er niet naar haar geluisterd.