Niet onze wensballon, maar zo zag hij er wel uitDan gaat ‘ie omhoog. Maar niet voor lang. Hij blijft hangen in de boom bij ons huis. Tot onze verbazing komt hij los, maar hij zakt naar beneden. We rennen erachter aan. De jongste dochter van de buren redt de ballon en leidt hem de lucht in. Hij gaat omhoog. Even zijn we bang dat hij tegen het appartementencomplex in onze buurt botst, maar nee. Hij stijgt op tijd en vertrekt naar het westen, hoog boven de huizen. Wij joelen, ongelovig dat dit onze ballon is, en dat hij zo hoog en zo ver al is, en gaan hem achterna. Als de ballon bijna niet meer te zien is, herinnert iemand zich dat dit een wensballon is en dat we een wens mogen doen. Even is het stil. Wensen is een ernstige zaak. Op de weg naar huis vraagt de een andere dochter van de buren zich af of oma in de hemel de ballon zal zien. Dan zijn we weer thuis en gaan we verder met handen schudden en Gelukkig Nieuwjaar wensen.
