Geloof en spiritualiteit in een catacombe en in de huis van het Witte Konijn
Hoe verrassend is het trekken van kaart altijd weer, en een uitdaging, want vaak lastig te interpreteren en soms pijnlijk. Vandaag ook.
Vandaag trok ik een kaart uit de serie 'augustus met de heiligen en tarot'. De vraag voor een kaart was bij de naamdag van St. Sixtus en luidde: "Waar draait mijn geloof of spiritualiteit om?"
Ik trok zeven van staven uit de Alice Tarot. Op de zeven van staven uit de Rider Waite Tarot waarop dit beeld geïnspireerd is staat een man hoog op een klif, en verdedigt zich tegen een aanvallers met een staf. De afloop kennen we niet. In de scène op de kaart zit Alice vast in het huis van het Witte Konijn. Dat is veel te klein is geworden, omdat ze gegeten heeft heeft van de muffin 'Eet Mij' en plots heel groot geworden is. Het Witte Konijn wil door het raam naar binnen en Billie de hagedis komt door de schoorsteen. Maar Alice weert succesvol alle aanvallen af.
St. Sixtus leefde in de tijd van de christenvervolgingen. Hij werd gearresteerd in een catacombe in Rome toen hij er de mis opdroeg. Wonderlijk genoeg komt het aspect van gevaar terug in de kaart die op tafel kwam, in de vraag zit deze focus niet.
Het kostte me moeite om de kaart te duiden, maar ik herken het wel. Ik verdedig me naar alle kanten. Ik ben me er van bewust dat kerk en geloof niet geliefd zijn in de spirituele kringen waarin ik zit. Ik moet mezelf er vaak van weerhouden om de heilzame kanten van kerk en geloof aan te geven voor deze harde neo-liberalistische wereld: het denken om de ander, zorg voor elkaar, de collectes voor slachtoffers van onrecht ver weg en dichtbij, de gebeden om ontferming voor de wereld iedere week weer. Maar ik weet, het komt niet aan. Er is teveel weerzin, teveel kritiek op de kerk. Omgekeerd ben ik me in de kerk de laatste jaren bewust geworden van de argwaan die ik me op de hals haal als tarotcounselor, paganistische jaarfeesten-vierder en chödbeoefenaar. En ook daar wil ik me graag verdedigen.
Waar draait mijn geloof en spiritualiteit nu om? Heel leuk vind ik het niet, oh zucht, maar op dit moment om verdediging. Ik bescherm daarmee iets kostbaars en kwetsbaars, dat zie ik ook wel, in maar heel prettig is het niet. Het mooie van de kaart is dat het mij dit inzicht biedt. Daarmee geeft de kaart voorzichtig een aanzet naar een iets ontspannener houding: die van verwondering, relativering en minder angst.
Vandaag trok ik een kaart uit de serie 'augustus met de heiligen en tarot'. De vraag voor een kaart was bij de naamdag van St. Sixtus en luidde: "Waar draait mijn geloof of spiritualiteit om?"
Ik trok zeven van staven uit de Alice Tarot. Op de zeven van staven uit de Rider Waite Tarot waarop dit beeld geïnspireerd is staat een man hoog op een klif, en verdedigt zich tegen een aanvallers met een staf. De afloop kennen we niet. In de scène op de kaart zit Alice vast in het huis van het Witte Konijn. Dat is veel te klein is geworden, omdat ze gegeten heeft heeft van de muffin 'Eet Mij' en plots heel groot geworden is. Het Witte Konijn wil door het raam naar binnen en Billie de hagedis komt door de schoorsteen. Maar Alice weert succesvol alle aanvallen af.
St. Sixtus leefde in de tijd van de christenvervolgingen. Hij werd gearresteerd in een catacombe in Rome toen hij er de mis opdroeg. Wonderlijk genoeg komt het aspect van gevaar terug in de kaart die op tafel kwam, in de vraag zit deze focus niet.
Het kostte me moeite om de kaart te duiden, maar ik herken het wel. Ik verdedig me naar alle kanten. Ik ben me er van bewust dat kerk en geloof niet geliefd zijn in de spirituele kringen waarin ik zit. Ik moet mezelf er vaak van weerhouden om de heilzame kanten van kerk en geloof aan te geven voor deze harde neo-liberalistische wereld: het denken om de ander, zorg voor elkaar, de collectes voor slachtoffers van onrecht ver weg en dichtbij, de gebeden om ontferming voor de wereld iedere week weer. Maar ik weet, het komt niet aan. Er is teveel weerzin, teveel kritiek op de kerk. Omgekeerd ben ik me in de kerk de laatste jaren bewust geworden van de argwaan die ik me op de hals haal als tarotcounselor, paganistische jaarfeesten-vierder en chödbeoefenaar. En ook daar wil ik me graag verdedigen.
Waar draait mijn geloof en spiritualiteit nu om? Heel leuk vind ik het niet, oh zucht, maar op dit moment om verdediging. Ik bescherm daarmee iets kostbaars en kwetsbaars, dat zie ik ook wel, in maar heel prettig is het niet. Het mooie van de kaart is dat het mij dit inzicht biedt. Daarmee geeft de kaart voorzichtig een aanzet naar een iets ontspannener houding: die van verwondering, relativering en minder angst.
