“Beter een wijze jongen die van lage afkomst is dan een oude dwaze koning die zijn oren sluit voor goede raad. Er was een jongen die gevangen zat, maar vrijkwam om een oude koning op te volgen. En dat terwijl hij in diens rijk als een onbeduidend iemand was geboren. Ik zag dat iedereen hem volgde. Al het volk onder de zon liep de jongen achterna die in opstand kwam tegen de oude koning. Er kwam geen einde aan zijn stoet bewonderaars. Maar later zal er niemand zijn die nog een goed woord voor hem overheeft. Je ziet, ook dit is niets dan lucht en najagen van de wind.”
Ik zag mij gaan, mijn droom en de jongen achterna met Hartegoed, Noorderlicht, Vliegdienst. In de flow in de stoet, dansend, met overgave tot extase aan toe. Ik zag ons allemaal gaan eigenlijk, die daar aan tafel zaten, en ook de mensen om ons heen. Met grote inzet en verantwoordelijkheidsgevoel. Ook zwoegend en met hoge kosten. En dan eindigt het verhaal dat het niets anders is dan ‘lucht en najagen van de wind’. Niks permanents. Een tegenvaller.
‘Ach nee.’, zei Aart Mak, lid van de initiatiefgroep en uitvaartbegeleider. ‘Dat is niet erg. Zie het zo. Het is alsof je in de bioscoop zit en de film is afgelopen. Je kijkt verweesd om je heen, want al dat moois en opwindends waar je net nog midden in zat, is er niet meer. Je ziet alleen nog het lege scherm. Net als wanneer je gaat sterven. Dan is er niks meer. Maar je hebt het allemaal, helemaal meegemaakt. Daar gaat het om.'
En zo begonnen we vertroost aan onze vergadering.
