Toen Fraya hoedster werd van Terragon
Het is bijna donker. We zijn met een groepje op Terragon om zegen te vragen voor het terrein in het nieuwe jaar. Terragon is een retraitecentrum waar je in contact komt met de natuur. Er staan tipies in de zomer. Er is bos en er is een vuurplaats. Het is te huur voor teamtrainingen, theatervoorstellingen en in de vakantie zijn er kinderen die er hun dagen spelend doorbrengen. We ‘wassailen’, een oude gewoonte uit Engeland waar in sommige streken rond nieuwjaar cider gegoten werd onder appelbomen, voor een goede oogst.
Omdat het bijna donker is, willen we wat opschieten. We hebben appelsap gegoten onder een mooie boom, rond het vuur gezeten en nu we willen een verborgen altaar te maken, een hart voor de plaats, focus voor onze gebeden en wensen voor Terragon. Verborgen, zodat het niet omvergehaald kan worden door wie er op bezoek komt. Wij volwassenen lopen twijfelend rond wat de beste plek zou kunnen zijn. Maar Fraya, de dochter van Claudia die het terrein beheert, weet het meteen. Ze rent er heen. Haar plek is aan de grens, naast een weiland en gericht op het westen, die mysterieuze plaats waar de zon ondergaat, waar je los kan laten en waar ook de oogst is. Onder een braambosje. Als ze zich bukt en een tak opzij duwt om het ons te laten zien, prikt ze zich. Ze huilt. Het bloedt. We zijn er een beetje beduusd van. Het is duidelijk wie de hoedster is van Terragon, dat is Fraya.
Omdat het bijna donker is, willen we wat opschieten. We hebben appelsap gegoten onder een mooie boom, rond het vuur gezeten en nu we willen een verborgen altaar te maken, een hart voor de plaats, focus voor onze gebeden en wensen voor Terragon. Verborgen, zodat het niet omvergehaald kan worden door wie er op bezoek komt. Wij volwassenen lopen twijfelend rond wat de beste plek zou kunnen zijn. Maar Fraya, de dochter van Claudia die het terrein beheert, weet het meteen. Ze rent er heen. Haar plek is aan de grens, naast een weiland en gericht op het westen, die mysterieuze plaats waar de zon ondergaat, waar je los kan laten en waar ook de oogst is. Onder een braambosje. Als ze zich bukt en een tak opzij duwt om het ons te laten zien, prikt ze zich. Ze huilt. Het bloedt. We zijn er een beetje beduusd van. Het is duidelijk wie de hoedster is van Terragon, dat is Fraya.
