Een van de mannen man grijpt wanhopig naar zijn hoofd. Een ander is in helemaal in zichzelf verzonken. Een vrouw raakt, bezorgd, een lotgenoot aan.
Die heftigheid aan gevoelens maakt dit beeld universeel. Het gaat om meer dan deze zes burgers die dit offer brengen. Dit zijn wijzelf, op die momenten in het leven dat we aan het verliezen zijn: iets opgeven, ons werk, of onze gezondheid, of wanneer we rouwen om iemand die we verloren hebben. Toch zijn deze zes mensen helden, al zijn zij niet als helden afgebeeld. Ze hoeven niet heroïsch afgebeeld te zijn, dat zijn ze al. Er is ook een verschil tussen de burgers en wij. Zij brengen een offer. Zij kiezen voor hun dood. Wij kiezen meestal niet voor het lijden dat ons overkomt. Zijn wij dan minder heldhaftig? Nee. Want wij moeten het dragen, zonder dat we ervoor gekozen hebben.
Beeld: De burgers van Calais door Auguste Rodin, in Victoria Tower Gardens, London, England.
Bron foto
.jpg?uselang=nl){kind=link}