berthevansoest

Het is woensdagmiddag. Ik heb met Coen in de auto bureaustoelen opgehaald bij Albert Heyn. De caissières hebben nieuwe stoelen gekregen en de oude waren te koop. Ik kan niet mee terug in de auto, de stoelen zijn te groot. Ik ga terug naar AH om boodschappen te doen en stop ze in een plastic tas, ik had niet echt op lopen gerekend. Wanneer ik op het punt sta om weer naar huis te gaan, bedenk ik me dat ik nog moest vragen naar een invouwbare wandelstok voor mijn moeder in de sportwinkel. Op de weg terug kom ik langs M&S mode en loop even binnen. Mijn armen doen zeer, een plastic boodschappen tas sjouwen is niet fijn, maar thuis achter de computer is nog minder. Ik pas een blauw-groenig XXXL ding, ze hadden het niet kleiner, maar dat gaat toch echt niet. Dan even terug, naar de DiDi. Wie weet is er iets in de aanbieding. Ik zie een broek. Mijn tas zet ik bij de pashokjes achterin en ga terug de winkel in om er iets bij te zoeken. Als ik me omdraai met een arm vol kleren om naar een ander rek te gaan, kijk ik op. En wie zie ik daar binnenlopen? Het is Jacqueline, met wie ik afgelopen vrijdag een workshop Inner Child Kaarten leidde, en die dezelfde bloes aan had als ik, van de DiDi. Ik gil van verrassing. Daar kan het trekken van twee keer dezelfde kaart niet tegenop. Vrijdag hebben we weer workshop samen. Ik ben benieuwd.