"Toen hij (Franciscus) op een avond, terwijl het reeds donker was, met een broeder gezel over de weg van de heilige Verecundus op een ezeltje reed en met een ruwe zak om zijn schouders en rug geslagen voorbijkwam, riepen landwerkers hem toe: ‘Broeder Franciscus, blijf hier bij ons en ga niet verder; want er dwalen hier wilde wolven rond die uw ezeltje zullen verslinden en u zullen verwonden.’ Toen zei de
zalige Franciscus: ‘Ik heb broeder wolf niets kwaads gedaan, zodat hij het zou wagen ons broeder ezeltje te verslinden. Vaarwel, mijn zonen, en vrees God.’ "Denkend aan de wolven in mijn leven, in mij en buiten mij trek ik een kaart met de vraag: waarom zal broeder wolf mij niet verslinden?
Verwoesting alom op de Toren uit de Tarot of Prague, dus ik heb het idee dat broeder wolf wel een poging waagt. Wat mij opvalt is dat alles kapot is, behalve de mensen. Die zijn heel. Het antwoord is dat ik uiteindelijk niet te verslinden ben. Ik blijf niet overeind en ben niet onkwetsbaar, maar blijf wel heel.
Uit de legende van het lijden van de heilige Verecundus, soldaat en martelaar. In: G.P. Freeman, H. Loeffen (red.). Het was een min mannetje om te zien.J.H. Gottmer Haarlem, 1986, p. 48.
