"Sarah, Miriam, Deborah, Hanna, Abigail, Hulda en Esther, voormoeders uit mijn traditie, kom binnen in mijn loofhut, wees welkom tussen de vier muren van mijn blog, beschermd door de Sjechina die over ons waakt. Vandaag vraag ik Hanna om een onderwijzing.
Hanna,
Je tranen om het gemis van een zoon
vullen de meren van hemel.
Je gebed is een offer dat onze ziel verzacht.
Hanna, je bent ons tot zegen."
Net als gisteren trek ik een kaart die ik niet verwacht had. Het is de koningin van Pentakels uit de Tarot van Jane Austen.
Op de kaart staat Elinor Dashwood, een personage uit het boek Sense and Sensibility. Elinor is het toonbeeld van beheersing. Ze laat haar gebroken hart aan niemand zien, ze houdt het voor zichzelf. Zo is Hanna uit de bijbel niet. Hanna huilt hardop als ze in de tempel bidt om een kind dat ze alsmaar niet krijgt. Ze wordt berispt door de priester van de tempel die denkt dat ze dronken is.
Zelf liet Hanna haar tranen zien. Toch geeft ze me de raad om voorzichtig te zijn met het uiten van gevoelens en drama. Ze onderwijst me daarin grenzen te trekken niet alles aan iedereen te laten zien. Laten we wel wezen, Hanna heeft er ervaring mee.
